[ad_1]
دبلیوو بازارها در چین ، بیش از بسیاری از مشاغل در همه گیر تحت تأثیر قرار گرفته اند. بعد از اینکه یکی از ووهان به منبع covid-19 متهم شد ، مقامات دستور دادند دیگران را به زندان بیندازند. خریداران تمایلی به بازدید از غرفه های پر جنب و جوش در فضای باز برای فروش گوشت و سبزیجات تازه ندارند. بسیاری از آنها ممکن است هرگز دوباره باز نشوند – مهمترین دلیل آن این است که به سرعت با رقبای آنلاین جایگزین می شوند. ارزش فروش آنلاین محصولات تازه در چین ، که در سال 2019 ، قبل از همه گیری به 293 میلیارد یوان (45 میلیارد دلار) رسیده بود ، می تواند تا پایان سال 2021 به 570 میلیارد یوان برسد (نمودار را ببینید). این امر باعث می شود سهم مواد غذایی الکترونیکی در هزینه های غذای تازه 11٪ ، دو برابر بیشتر از covid-19 باشد. در اواسط دهه می تواند به 18 درصد برسد.
تا همین اواخر ، غذای الکترونیکی افزودنی کوچکی به سایر پیشنهادات تجارت الکترونیکی غول هایی مانند Alibaba یا JD.com ، به خودی خود تجارت بزرگی نیست. دیگر نه. JD.com به طور فعال شبکه لجستیکی خود را که پیچیده ترین در چین است ، برای پردازش محصولات تازه سازگار می کند. سال گذشته ، علی بابا 3.6 میلیارد دلار برای فروشگاه های مواد غذایی زنجیره ای هزینه کرد و شبکه ای از سوپرمارکت ها را ساخت که می تواند برای تهیه مواد غذایی به خریداران آنلاین استفاده شود. Pinduoduo ، دیگر خرده فروش عمده الکترونیکی ، در سال 2020 6 میلیارد دلار سرمایه گذاری کرد تا عملیات غذایی خود را افزایش دهد. دیوید لیو ، معاون استراتژی شرکت ، گفت: کشتی ها به فروشگاه های محله ای می روند که خریداران می توانند سفارش بگیرند و از مشکل گران قیمت ترین مسافت گذشته عبور می کنند.
در همین زمان ، مدعیان در حال گاز گرفتن بازار هستند. Missfresh ادعا می کند که 28٪ از مواد غذایی الکترونیکی چینی را کنترل می کند ، که به کوچک انبارهای توزیع شده متکی است: مراکز ذخیره سازی کوچک و یخچال دار در محله ای که شرکت به دلیل اعتبار این اختراع به آن اعتبار داده است. Missfresh می گوید محصولات را به مشتریان نزدیکتر کرده و می گوید در سه ماه اول سال به طور متوسط 39 دقیقه در 16 شهر موفق به انجام سفارشات شده است. Dingdong Maicai که 10٪ بازار داخلی را در اختیار دارد و تجارت الکترونیکی مسلط در منطقه شانگهای بزرگ است ، مجموعه واحدهای مشابهی را ساخته است. WM Tech ، با سهم بازار حدود 17٪ در شمال چین ، می تواند روی کتلت های رئیس خود ، ژانگ Wenzhong ، که Wumart را در پاسخ چین به Walmart در سال 1994 تأسیس کرد ، حساب کند. مانند Alibaba ، می تواند از صدها سایت تجاری خود مانند انبارها استفاده کند .
بخش تقسیم شده كشاورزی چین ، نبود نسبی كشاورزی صنعتی ، ارتباط ضعیف حمل و نقل با مناطق روستایی و زنجیره تأمین ناهموار سرما در خارج از شهرها ، به هزینه آنچه در حال حاضر تجارت ویفر پایین است ، می افزاید. Missfresh ، Dingdong و ده ها رقبای کوچکتر در حالی که برای به دست آوردن میلیون ها مشتری جدید برای کسب سهم بازار رقابت می کنند ، در حال سوختن هستند. این جفت ارز در سال 2019 و 2020 به طور کلی 9.7 میلیارد یوان خسارت خالص داشته است. WM فناوری در حال افزایش است ، اما این بیشتر به دلیل تجارت خرده فروشی معمولی آن است.
همه اینها باعث شده است که آرون جورج از شرکت Smartkarma ، یک شرکت تحقیقاتی ، از تکرار رونق و دوچرخه دوچرخه الکترونیکی چینی که باعث شده شهرها مملو از دوچرخه بافته شده و سرمایه گذاران با سوراخ هایی در جیب خود باشند ، هراس داشته باشد. علاوه بر عدم اطمینان ، مقامات چینی توجه بیشتری به شرکت های غالب فناوری و همچنین وضعیت رانندگان شلوغی که توسط اسکوترها تهیه می شوند ، دارند. اخیراً ، یک کارمند دولت مخفی شد تا 12 روز سخت خود را با پرداخت حقوق اندک نشان دهد. در ماه ژانویه ، یک تامین کننده ناامید به دلیل دستمزدهای پرداخت نشده خود را به آتش کشید.
با این وجود بدبینان مانند آقای جورج در اقلیت هستند. زیرساخت های روستایی در حال بهبود است و دولت ممکن است علی رغم عملیات اندک ، میلیون ها راننده سخت کوش را به میلیون ها بیکار مشکل دار ترجیح دهد. و مواد غذایی الکترونیکی مشتریانی با جیب عمیق دارند. Tencent ، با ارزش ترین شرکت اینترنتی چین ، از هر دو پشتیبانی کرد WM Tech و Missfresh. Dingdong از SoftBank ، یک گروه رایگان فناوری ژاپنی ، سرمایه گذاری کرده است. تایگر گلوبال ، یک صندوق تهاجمی تهاجمی آمریکایی که به بازارهای آینده دار متکی است و نه استارت آپ های واحد ، نیز صعودی است. وی دارای 12٪ سهام Missfresh و سهام کمتری نیز در Dingdong است.
در مورد اشتهای گسترده تری برای فروشگاه های الکترونیکی بورس چینی ، این در آستانه آزمایش است. در ماه ژوئن ، Missfresh و Dingdong از برنامه های پیشنهادی عمومی در نیویورک رونمایی کردند. WM Tech شناورسازی را در هنگ کنگ کنترل می کند. این سه شرکت در مجموع می توانند 2 میلیارد دلار سرمایه جمع کنند. همین کافی است تا مدتی تازه بمانند ، اما سرمایه گذاران را با سوiهاضمه نیز روبرو می کند. ■
این مقاله در بخش تجارت چاپ چاپ تحت عنوان “فروش به عنوان نان داغ” منتشر شد
[ad_2]
منبع: bazarche021.ir